Gelukkig 2018! Ik hoop dat iedereen een heel fijne jaarwisseling heeft gehad. Of een 'fijn uiteinde', zoals sommigen dat ook wel zeggen. Ben ik de enige die dat maar een vreemde uitspraak vind? Het staat ook op de Kerst en Oud & Nieuw kaartjes. Een 'knallend uiteinde'. Alsof je iemand een heftige wc-sessie toewenst.
omdat ik je mis
Drie. Bijna drie weken ben ik weer thuis, weer in Nederland. Wanneer mensen mij vragen of ik alweer ‘gewend’ ben in Nederland, weet ik nooit zo goed wat ik moet zeggen. Dus schrijf ik het nu maar op.
alleen zijn
De enige zekerheid in het leven is dat we er op een dag niet meer zijn en dat we het tot die tijd het met onszelf moeten doen. Dit realiseerde ik me enkele jaren geleden. Het heeft een grote impact gehad op hoe ik mijn dagelijks leven indeel.
stomme loodjes
Ze zeggen dat de laatste loodjes het zwaarst zijn. Waarom zijn het eigenlijk altijd de laatste loodjes? Waarom niet.. de loodjes aan het begin. Of in het midden ofzo. Waarom moet het einde altijd voelen als godswerk?
5x wat ik mis aan nederland
Ik zit alweer drie maanden in Noorwegen, op de helft! OP DE HELFT JONGENS, wat is dit. Waar is de tijd gebleven. Wat is tijd eigenlijk? Het duurde even, maar na bijna drie maanden ben ik meer dan gesetteld in dit prachtige land. Het voelt eigenlijk al als thuis. Aan de andere kant mis ik Nederland wel. Natuurlijk mis ik mijn lieve ouders en vrienden, maar in het dagelijks leven mis ook een aantal zaken die ik in Nederland voor lief nam. Het zijn misschien niet de meest typisch 'Nederlandse' ervaringen, maar wel sterk contrasterend met de plaats waar ik nu ben.
de vliegende pen
Voor mijn verenigingsblad schreef ik een stuk in de rubriek 'De Vliegende Pen' over mijn eerste ervaringen in Noorwegen. Ik heb dit stuk nu ook op mijn blog gepubliceerd. Stiekem hoopte ik anderen te overtuigen om ook een half jaar naar Noorwegen te gaan, haha!
de wereld kijkt naar ons
Met nog twee dagen voor de Nederlandse verkiezingen schrijf ik een ander artikel dan dat ik tot nu toe heb geschreven. Toch houdt dit mij zo erg bezig, dat ik er wel over moet schrijven. In Noorwegen heb ik de unieke kans om van een afstand naar mijn thuisland te kijken, met wedstrijdcommentaar van Europa als ondertiteling. En wat zij zeggen, moet heel Nederland weten.
tromsø & aurora borealis
In het weekend van 17 tot en met 20 februari reisden mijn huisgenoten en ik af naar Tromsø, een van de meest noordelijk gelegen steden in Noorwegen. Ons doel was om het Noorderlicht te zien. Dit is een reisverslag van Tromsø, Trondheim en natuurlijk de Aurora Borealis.
fotoserie: ulriken
Ulriken is de hoogste berg van de stad, die we op 2 februari beklommen. Persoonlijk vind ik het ook meteen de meest teleurstellende berg. Natuurlijk is de Noorse natuur in al haar glorie aanwezig, maar de wandeling naar de top is niet echt een uitdaging meer. Misschien neem ik langzaam de Noorse mentaliteit over, dat kan natuurlijk ook. Maar ik ren nog niet tegen de bergen op, dus volgens mij valt het allemaal nog mee.
fotoserie: damsgårdsfjellet
Op 21 januari bezochten we de vierde berg rondom Bergen, de Damsgårdsfjellet. Het is ondertussen onze persoonlijke missie geworden om alle zeven bergen in de winter en in de zomer te bezoeken. De Damsgårdsfjellet was niet bedekt met sneeuw, maar gehuld in een wolk. Alsof we in een andere wereld liepen.
the peacock journal 